dalat en de central highlans

Effe terug in de tijd…
Hebben boottochtje gemaakt in nha trang, het regende ouw wijven maar soit bob marley knalde door de boxen dus het viel nog mee. Het snorkelen viel redelijk tegen, niet veel te zien en slecht zicht door het slecht weer. De eilanden op zich zullen wel mooi zijn en de zee errond ook maar als constant regent is het niet iets minder iddylisch. Na het middagmaal toverde de kapitein de boot om in een karaokebar, hilarisch om te zien. En na zen beste beatles imitatie sprong em in het water. Dit was het startschot om rond een drijvend vloot te hangen en te zuipen. De russische en sommige van de aziatische toeristen die aan boord waren vonden dat geweldig, voor de rest leek het allemaal een beetje over the top, maar soit iedereen zen plezierke dachten we zo vanop, als waarnemend vanop de boot.
De dag erna de bus genomen naar dalat, dat in de centrale higlands ligt. Hier wast ineens een pak frisser. In de vooravond wat rondgelope int stad en wat planne aant maken voor de komende dagen. We hebben ons laten ompraten door de easy riders (een groep van motards die int centrum rondhangen en die ge kunt inhuren om eender welke trip te maken met u. ze spreken vlot engles en kennen de streek op hun duim. Kunt ze zelfs inhuren om naar hoi an te rijden door de bergen, meer dan 600km… zolang ge maar betaalt natuurlijk) laten ompraten om de volgende dag achter op hunne zware tweewieler de directe streek rond dalat te verkennen. Ze beloofde ons mee te nmen naar plaatsen waar de normale tours niet komen, enkel de easy riders. Hebben een goede trip gehad door de plaatselijke dorpkes en vooral door de plaatselijke `landbouwindustrie`: bloemenplantages, mandanvlechters, groenten en fruit, championnenkwekers, zijdefabricanten (van de rupsen tot afgewerkte kleren). Heel primitief allemaal en zeer de moeite om es te zien. Tussendoor nog wat pagodas, watervallen en een heel gek alice in wonderland meets the hobbitsachtig-hotel en de dag was goed gevuld. Ik wilde de komende dagen de streek zelf verkennen en de easy rider was zo vriendelijk om op een paar bierkaartjes men geplande route uit te tekenen. Want er zijn bijna nergens wegenkaartne te verkrijgen en als ge der al een vindt staat er enkel de highways en secundaire hoofdwegen op. tis echt super moeilijk om zelf uwe weg hier te vinden. Er staan zo goed als nergens richtingsaanwijzers. Dat is echt iets wat ge u niet kunt voorstellen. Maar laura toch kn overhalen om een tuf te huren en zelf de bergen te trotseren op een vierdaagse trip met als enigste handleiding een paginake met een planneke voor de komende bena 1000 km. Ene rugzak gevuld met al het nodige en de rest in de hostel achtergelaten.

De eerste dag vertokken we op de tuf naar lak lake door landschappen en langs dorpekes prachtig omgeven door de bergen en de jungle. Deze gebieden zijn voornamelijk bevolkt door minderheden, veel donkerder van huidskleur tussen indisch en soms zelfs zwart. Voor het merendeel waren wij de eerste blanken die ze ooit gezien hadden. Overal waar we passeerden keken ze heel verbaasd om 2 blanken op tuf door hun wegskes te zien rijden. waar we stopten om iets te drinken kwamen soms zelfs de dorpsnotabelen bij ons zitten, echt lachen(dat bleef zo voor de komende dagen). Na een 220 km cruisen op weggetjes kwamen we in de vooravond aan in lak lake, een prachtig gelegen meer in de bergen. Iets gevonden voor te slapen en ze gingen ons daar ook voorzien van eten.
Smorgsen vroeg opgestaan en richting buon ma thout, een grote stad een 100 km verder. Het planneke klopte nog altijd (linksaf bij dikke boom en dan na een 50 km rechts af bij een pompstation, van die trukken…) buon ma thout is een redelijk grote stad en na wat taffelen uiteindelijk toch int centrum geraakt. Backpack afgegooid in een hotel en dan vertokken naar een reeks watervallen die in een straal van 40 km rond de stad lagen. over dirtroads bedekt met immens grote stenen en modder kwamen we der uiteindelijk toch.
S` morgens om half 7 vertrokken voor een super lange rit. Hier hielt het planneke op, maar de eerste 150 km was over de highway dus dat vormde geen probleem. Gelukkig de juiste straat ingedraaid en vervolgens een nog es 150 km backdoorroads. We dachtten verschillende malen helemaal verdwaald te zijn want van tijd was er niet eens een straat, en kwamen we voor lange tijd niks of niemand tegen. Uiteindelijk toch weer door wat minorityvillages gekomen en tenslotte op het gewenste punt uitgekomen (bao loc, een 110 km highway onder dalat). Het was echt een superroute, onbeschrijflijk mooie en adembenemende landschappen en die minorityvillages met al die lachende kinderen en verdwaasde blikken van letterlijk iedereen op ons pad, deden ons iedere keer opnieuw lachen. Op die drie dagen echt waar gene ene toerist tegengekomen. Ik zal het planneke bijhouden voor als er ooit iemand van plan is naar vietnam te gaan, want dit moet ge gedaan hebben!!!

De volgende morgen weer vroeg op pad. Voor we terug richting dalat zouden gaan wilden we eerst de dambrifalls bezoeken. Met zen 100m de hoogste in de buurt. Volgens de boek wast makkelijk te vinden, nooooooot. Meer dan 5 uur en kweet ni hoeveel km verder hebben we het opgegeven.geen kat die engels verstond hier, laat staan sprak. En iedereen wees wel een richting uit. We hebben echt overal gezeten. In allerlei dorpkes tussen de koffieplantages, echt the middle of nowhere. Met redelijk geluk uiteindelijk toch terug op een weg verzeilt geraakt en door de pletsende regen koers gezet richting dalat. Juist toen de laatste cl uit de benzinetank vloog kwamen we met ons ondertussen 2 heel pijnlijke konten aan. Die van de verhuuragency deed nog wat moeilijk omdat we zover waren geweest en dat normaal niet mag. Ik had dat toen ik ging huren natuurlijk niet gezegd want anders geeft niemand u ne bronmmer mee. Ge moest maar es stukken krijgen aan de brommer. Ne platte band band kn ze nog overal fixen maar get anders…
Maar niks aan d ehand gehad, Een super4daagse!!

Vanmorgen dan de bus genomen naar mui ne, int zuiden van vietnam. T betsaat eigenlijk uit 1 grote straat met aan ene kant restaurants en toestanden. De andere kant staat vol resorts en gesthouses met beachbungalows. Na veel zoeken een betaalbaar (10euro, ontbijt inclusief voor ons 2 samen) bungalowke gevonden opt strand (10 sec en ik lig van men bed in de zee). Gedaan met de regen ook, terug 30 graden, volle bak zon en alles wat ge wilt. Tis hier de kitesurfingcapital van vietnam. Wel relax sfeerke, iedereen hangt wat rond opt strand. Wel een pak duurder dan dat we gewoon zijn. Hier effe een paar dagen uitblazen en genieten van onze eerste dagen opt strand. Ze hebben hier een paar km buiten het dorpke hun eigen sahara vol met duinen, miss es opnieuw sandboarden…
En waarsch ook kitelessen pakken, redelijk goeiekoop en dan heb ik een hobby derbij om hans en christophe te vergezellen. Spijtig dat ik dit niet eerder wist anders hadden ze naar hier kn komen met de kerstperiode.

Normaal ge zien gaan we een van des ook fotos op cdke zetten en dan gooien we der wat online.
Ahja monster en valerie, als ge in indonesie wilt afkomen zal het eerder november dan oktober zijn, september en oktober zal china nog zijn schat ik